Pages

Cartographies of the unknown

50-1 Gallery | 50-1gallery.com

"Birth of the New World Order", 2011, charcoal, colour pencils and acrylic spray on paper, 70 x 85.


Duration | Διάρκεια: 02/11/2011 - 24/11/2011


We exist within the context of a language that is our own invention but which controls us in so far as we have lost sight of its origins in our day-to-day practice. This 'language', which means all that is in common and present communicatively, as regards structure and the ways of forming new structures, includes all the actual languages that we speak. But it also includes large elements of sound, the ways we look at each other, ways of moving, guessing in our actions, that introduce an uncertainty, a necessary uncertainty, about exactly how and how exactly we are expressing ourselves and what this expression, whatever it is, means for the person who suppose receives it or who supposes that they receive it. The language of madness.
   This exhibition brings together a group of Cypriot and Greek artists with a symbolical vision of the self and of the world. The works selected and presented are a part of an initiative to unite a collective of works with a common language, a passage into a visionary topography, a necessary uncertainty of a personal cartography of the unknown.
Some of the philosophical themes explored by the artists are the reconstructed self in the world and alienation, spatiality and dystopian landscapes, fear of the unknown, nature, and hybridism.
   The greater part of artists map out through meticulous process of drawings their environments and have common themes of ambiguous narratives, while others emphasize the instinctual, natural side of the human animal forced to survive in the world underpinned with questions of alienation. For the viewer the constructed show pieces together a passage into a subconsciously unknown destination: what is real and what is not hardly matters and it's only the pretext.
   By definition cartography is the art or technique of making maps or charts and builds on the premise that reality can be modeled in ways that communicate spatial information effectively. With this exhibition we want to model a language that is always coming round, and every time it becomes more and more unknown, our personal topography. So if we still believe in it at all, we should hold out for something surprising. 
Marina Yerali
*

   Υπάρχουμε στο πλαίσιο μιας γλώσσας που εμείς εφηύραμε  και η οποία, όμως, μας ελέγχει τόσο ώστε να χάνουμε την καταγωγή της κατά την καθημερινή της χρήση. Η “γλώσσα”, δηλαδή όλο αυτό που μάς είναι επικοινωνιακά κοινό και παρόν, σε ό,τι αφορά στη δομή και τους τρόπους με τους οποίους διαμορφώνουμε καινούργιες δομές, περιλαμβάνει τις καθαυτές γλώσσες που μιλάμε. Επιπλέον, η γλώσσα περιέχει σε μεγάλη έκταση στοιχεία ήχου, τους τρόπους με τους οποίους κοιταζόμαστε, κινόυμαστε  ή υποθέτουμε καθώς δρούμε. Αυτά  εισάγουν μια αβεβαιότητα, μια απαραίτητη αβεβαιότητα για το πώς ακριβώς εκφράζουμε τους εαυτούς μας και το τι αυτή η έκφραση, ότι κι αν είναι, σημαίνει για το άτομο που υποτίθεται πως την λαμβάνει ή για το άτομο που υποθέτει πως την λαμβάνουν οι άλλοι.– Η γλώσσα της τρέλλας.
  Η έκθεση αυτή συγκεντρώνει μια ομάδα Κυπρίων και Ελλήνων καλλιτεχνών με μια συμβολική διάθεση απέναντι στο ‘εγώ’ και τον ‘κόσμο’. Τα επιλεγμένα έργα παρουσιάζονται ως μέρος μιας πρωτοβουλίας συγκρότησης μιας συλλογής με κοινή γλώσσα, ένα πέρασμα σε μια φανταστική τοπογραφία, στην απαραίτητη αβεβαιότητα μιας προσωπικής χαρτογραφίας του αγνώστου.
   Οι καλλιτέχνες εξερευνούν φιλοσοφικά θέματα όπως η ανασύνθεση του ‘εγώ’ στο κόσμο και η αλλοτρίωσή, η χωρικότητα και τα δυστοπικά τοπία, ο φόβος του αγνώστου, η φύση και ο υβριδισμός. Μέσα από μια σχολαστική διαδικασία παραγωγής σχεδίων, οι περισσότεροι  καλλιτέχνες χαρτογραφούν τα περιβάλλοντά τους μέσα σε διφορούμενες αφηγήσεις με κοινά θέματα. Άλλοι υπογραμμίζουν την ενστικτώδη και φυσική πλευρά του ανθρώπινου ζώου που εξαναγκάζεται να επιβιώσει σε ένα κόσμο θεμελειωμένο σε αλλοτριωτικά ερωτήματα. Η έκθεση συναρμολογεί το πέρασμα σε ένα άγνωστο προορισμό του ασυνείδητου: τι είναι πραγματικό και τι όχι δεν έχει σχεδόν καμία σημασία, παρά το να λειτουργεί ως πρόφαση.
   Η χαρτογραφία είναι εξ ορισμού η τέχνη ή η τεχνική της κατασκευής χαρτών ή διαγραμμάτων. Έχει ως προϋπόθεση την παραδοχή πως η πραγματικότητα μπορεί να διαμορφωθεί με τρόπους που επικοινωνούν αποτελεσματικά τη χωρική πληροφορία. Αυτή η έκθεση προσδοκεί να διαμορφώσει μια γλώσσα η οποία διαρκώς επανέρχεται καθώς κάθε φορά γίνεται ολοένα και πιο άγνωστη,  την προσωπική μας τοπογραφία. Αν ακόμα πιστεύουμε καθόλου σε αυτή, τότε θα πρέπει να περιμένουμε κάτι να μας εκπλήξει. 
Μαρίνα Γεραλή


Artists | Καλλιτέχνες
Christina Christoforou, Christos Delidimos, Elias Kafouros, Dimitris Baboulis, Thanos Klonaris, Philippos Theodorides, Marina Yerali, Maria Trillidou, Nicolas Hasapopoulos, Anastasis Stratakis, Christophoros Christou, Dimitris Tataris.
*
Χριστίνα Χριστοφόρου, Χρήστος Δεληδήμος, Ηλίας Καφούρος, Δημήτρης Μπαμπούλης, Θάνος Κλωνάρης, Φίλλιπος Θεοδώριδης, Μαρίνα Γεραλή, Μαρία Τριλλίδου, Νικόλας Χασαποπούλος, Αναστάσης Στρατάκης, Χριστόφορος Χρίστου, Δημήτρης Τάταρης.


0 σχόλια: