"Loveless Ballgame", 2017, Mirror, Wood, Iron Base, 50x80x40cm.
Duration | Διάρκεια: 16/06/2017 - 15/07/2017
Curating | Επιμέλεια
Stavros Kavalaris | Σταύρος Καβαλάρης
Venue | Τοποθεσία
Vissis 1 & Aiolou | Βύσσης 1 & Αιόλου
Θα μπορούσε ο Έρως να είναι το αντίδοτο στον Θάνατο ή αντιστρόφως; Θα μπορούσε αυτή η ρητορική να γίνει η σύνδεση μεταξύ του υποσυνείδητου και του "πιο σκοτεινού» μέρους της ανθρώπινης υπόστασης με την σωματικότητα, η και ακόμη της κοινωνικοπολιτικής ανάγκης της ανθρώπινης ύπαρξης;
Ο Sigmund Freud θεωρησε ότι η δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης προέκυψε από δύο βασικά ένστικτα: Τον Έρωτα και τον Θάνατο. Είδε στον Έρωτα το ένστικτο για τη ζωή, την αγάπη και τη σεξουαλικότητα, με την ευρύτερη έννοια ενω στον Θάνατο, το ένστικτο της επιθετικότητας, του θανάτου. Ο Έρως είναι το κίνητρο απέναντι στη ζωή και την έλξη ενω ο Θάνατος το κίνητρο προς απώθηση και τον θάνατο. Ωστόσο, το ένστικτο της ζωής, όπως καθοδηγείται από μια ισχυρή ενέργεια, γνωστή ως η λίμπιντο, ωθεί το ατομο για κάτι που είναι ευχάριστο. Η λίμπιντο, ωστόσο, για να ικανοποιήσει την ανάγκη του ατόμου για την απόλαυση, πρέπει να βρεί το αντικείμενο της ικανοποίησης. Όταν είναι επιτυχής, θα κατευθύνει την ενέργεια σε αυτό το αντικείμενο, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται cathexis (κάθεξις): εκμετάλλευση. Θα μπορούσε, όμως, η cathexis να οδηγήσει ένα ανθρώπινο ον να καταναλωθεί, όπως δήλωσε κάποτε ο Rainer Maria Rilke;
Στο Συμπόσιο, ο Πλάτων υποστηρίζει ότι ο Έρωτας έχει θεία και, ταυτόχρονα, δαιμονική προέλευση, που κλίνουν προς το άλλο εμπλεκόμενο μέρος. Με άλλα λόγια, ο Έρωτας είναι η ένωση μεταξύ της ολοκλήρωσης και το άπειρο, ενώ ο Φαίδρος, ισχυρίζεται ότι, σαν φυσική συνέπεια, ένας εραστής δεν μπορεί να τηρήσει του "ερωτική άλλες" περισσότερο, ή ακόμα και το ίδιο, ισχυρό ή ομοειδή, αλλά πάντα φιλοδοξεί να τον μειώσει / της σε κάτι πιο αδύναμο και χαμηλότερου επιπέδου. Σε αυτό το δίπολο λοιπόν, ποιος ειναι ο ρόλος του πάθος και του παιχνιδιού εξαπάτησης και αυτό που κάνει ότι του πάθους; Θα μπορούσε Έρως να σημαίνει ακτιβισμό, επανάσταση, ελευθερία, ενώ Θάνατος, τη διαμάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, ή οπως περιγράφει ο Φλωμπέρ σαν καταφύγιο από τη μετριότητα, την απόγνωση για το ωραίο που κάποτε ονειρευτήκαμε, την κατάσταση του να εισαι καταραμένος;
Η έκθεση, μέσα από μια διαλεκτική προσέγγιση, θα παρουσιάσει τα έργα του σε είκοσι (20) καλλιτέχνες (μερικές ανέθεσε, άλλα ήδη υπάρχοντα ή με τη μορφή δανείου από ιδιωτικές συλλογές) και θα προσπαθήσει να παρέχει τις απαντήσεις στα παραπάνω, μεταξύ άλλων, ερωτήματα, από δίνοντας προσοχή στην συναισθηματικές και σεξουαλικές λεπτομέρειες και επικλήσεις της «διάθεσης»? Επίσης, τις διαφορές σχετικά με την πρόθεση, η οποία περιλαμβάνει τον εξαναγκασμό και την ντροπή, από τη μία πλευρά, την ομορφιά και την απόλαυση, από την άλλη.
Artists | Καλλιτέχνες
Telemachos Alexiou, Alekos Amfilochios, Dimitrios Antonitsis, Dimitris Baboulis, Manos Chrysovergis, Alex Eagleton, Panos Famelis, Kostis Fokas, Dimitra Ioannou, Stelios Kallinikou, Thanos Klonaris, Maria Kriara, Costas Kazantzis, Maro Michalakakos, Ioanna Pantazopoulou, Stylianos Spyrou, Philippos Theodorides, Stavros Vavouris and Sofia Zarari.
*
Τηλέμαχος Αλεξίου, Αλέκος Αμφιλόχιος, Δημήτρης Αντωνίτσης, Σταύρος Βαβούρης, Alex Eagleton, Σοφία Ζαράρη, Φίλιππος Θεοδωρίδης, Δήμητρα Ιωάννου, Κώστας Καζαντζής, Στέλιος Καλλινίκου, Θάνος Κλωνάρης, Μαρία Κριαρά, Μάρω Μιχαλακάκου, Δημήτρης Μπάμπουλης, Ιωάννα Πανταζοπούλου, Στυλιανός Σπύρου, Κωστής Φωκάς, Πάνος Φαμέλης και Μάνος Χρυσοβέργης.
*
Τηλέμαχος Αλεξίου, Αλέκος Αμφιλόχιος, Δημήτρης Αντωνίτσης, Σταύρος Βαβούρης, Alex Eagleton, Σοφία Ζαράρη, Φίλιππος Θεοδωρίδης, Δήμητρα Ιωάννου, Κώστας Καζαντζής, Στέλιος Καλλινίκου, Θάνος Κλωνάρης, Μαρία Κριαρά, Μάρω Μιχαλακάκου, Δημήτρης Μπάμπουλης, Ιωάννα Πανταζοπούλου, Στυλιανός Σπύρου, Κωστής Φωκάς, Πάνος Φαμέλης και Μάνος Χρυσοβέργης.